Oyun deneyimini gerçekten ileri taşıyan yeni bir oyun, pek sık rastladığımız bir şey değildir fakat Half-Life: Alyx‘in bize sunduğu tam olarak budur. İlk Triple-A (AAA) VR oyunu olmasına şaşırmamalısınız, Half Life marka olarak her zaman engelleri aşmaya odaklanmıştır.
City 17'yi en son ziyaret edeli uzun zaman geçti ve teknolojik açıdan çok şey değişmiş. Bu kez yolculuk Valve’ın Source 2 Engine’i ile birlikte. VR teknolojisi uzun bir süredir var olsa da bu platformda geliştirilen en iddialı oyun bu. Alyx, her köşesine büyük özen gösterilmiş, gerçekçi fiziksel tabana sahip malzemeler ile inşa edilmiş bir dünyaya sahip. Sanal gerçeklikte, en küçük detay bile yakından incelenebilir, bu da sunumun tüm yönlerinin olağanüstü düzeyde detay gerektirdiği anlamına geliyor. Dünyanın boyutu ve ölçeği nerdeyse mükemmel, kapalı ve dar bir ortamdan büyük ve geniş bir ortama geçiş yaptığınızda “wow” anını yaşıyorsunuz. Sanat ekibi burada dikkat çekici bir iş çıkardı.
Alyx’in modelleri, animasyonları kesinlikle etkileyici ama deneyimi asıl satan ortadaki şeffaf ve katıksız etkileşim seviyesi, aslında oyun en çok interaktifliği ile öne çıkıyor. Örneğin, basitçe bir silahı ateşlemek, VR ile tamamen yeni bir seviyeye taşınıyor. Sadece daha gerçekçi nişan alma değil, gerçek fiziksel hareketlerin, combat’ın nasıl olacağı konusunda kilit bir rol oynuyor ve kendinizi nesnelerin arkasında eğilirken ve siperden dışarı doğru eğilirken buluyorsunuz. Bu, dramatik combat seviyesinde bir fiziksellik sunuyor ve sonra… silahınızın mermileri bitiyor.
Dünyaya yayılmış çok sayıda ince ayrıntı var ve her şeyin fiziksel doğası, her yerde daha inandırıcı ve ilgi çekici bir deneyim sağlıyor, bu sanal gerçekliğin diğer showcase oyunuyla bazı büyüleyici benzerlikler ve farklılıklar gören fizik konseptidir: Boneworks, Unity motoru ile Stress Level Zero tarafından oluşturulmuştur. Alyx, fiziksel özelliklere sahip birçok nesneye sahiptir, ancak bunların çoğu temel oyun mekaniğinin merkezi değildir. Sadece dünyanın bir parçasıdırlar ve içinde oynamak için daha gerçekçi bir ortam sağlarlar. Öte yandan Boneworks, fiziği merkezi bir oyun mekaniği olarak kullanıyor ve muhtemelen daha derin bir etkiye sahip. Bu oyuncu için ne anlama geliyor?
Alyx’in savaşı silah temelli, Boneworks farklı bir yöne gidiyor: Silahlar dahil her şeyin fiziği var ve her şey bir silah veya alet olabilir. Oyunda herhangi bir düşmana koşabilir ve onlarla doğrudan etkileşime girebilirsiniz. Onlarla başa çıkmak için onları itebilir, yakalayabilir veya rastgele herhangi bir nesne kullanabilirsiniz. Ateşli silahlarınız var ama bu silahlar elinize kilitli değil. Bunları fiziksel olarak alırsınız ve elinizde tutmak için kavrama düğmesini basılı tutarsınız. Herhangi bir noktada, oyuna başka hiçbir şeye benzemeyen bir özgürlük hissi veren daha fazla seçeneğiniz var. Her şey hayatta kalmak için çevrenizdekileri kullanmakla ilgili.
Half-Life: Alyx de bazı durumlarda benzerlik gösteriyor. Örneğin çevredeki nesnelerle Headcrab ile baş edebilirsiniz. Headcrab’leri saptırabilirsiniz ve çok eğlencelidir, ancak bu diğer düşmanlar için geçerli değil. Nesneleri onlara fırlatmak veya hatta onları itmek işe yaramaz, herhangi bir zarar vermezsiniz ve davranışlarını hiçbir şekilde etkilemezsiniz. Boneworks, elinize alabileceğiniz herhangi bir nesneyi kullanarak yakın dövüşe izin verir, bence Half-Life’ta da gerçekten işe yarayacak bir mekanik.
Ancak farklılıkları burada bitmiyor. Boneworks’ün geçiş ve bulmaca çözme mekaniği, büyük ölçüde fiziğe bağlıyken, Half-Life, daha cilalı hisseden özenle hazırlanmış sekanslara daha fazla güvenme eğiliminde. Bu, en temel farktır. Boneworks, tamamen fizik simülasyonu mantığıyla ve oyun içi sistemler tarafından yönlendirilen çoklu çözümlerle problemler sunarak tartışmasız daha iddialı bir şey yapmaya çalışır. Şaşırtıcı bir şekilde serbest biçimli bir deneyim sağlar, ancak aynı zamanda pek çok aksaklık ve diğer tuhaflıkların da ortaya çıkabileceği anlamına gelir, bu da Half-Life: Alyx’te nadiren karşılaşılan bir sorundur.
Boneworks, oyuncuya fizik sistemlerinden de etkilenen bir oyun içi vücut vererek bu modele çok bağlı kalıyor. Bu, tüm kameranın nesneler ile çarpışmaya bağlı olarak kaymasına neden olabileceği anlamına gelir. Bu, VR Development’ta öğrenilen birçok kuralı ihlal eden ve birçok oyuncu için çok fazla rahatsızlığa neden olabilen bir şey.
PC özellikleri açısından, bir Nvidia GeForce GTX 1060 veya AMD Radeon RX 580 ile Core i5 7600, Valve’ın minimum özellik gereksinimi. Bu GPU’ların her ikisini de daha güçlü bir Core i5 8400 ile test ettim (ve daha yüksek kaliteli hologram seçeneklerinin devre dışı bırakıldığı) orta ayarlarda her iki kartta da oldukça iyi bir deneyim olduğunu doğrulayabilirim. Oyun çoğunlukla 70–90 fps’de çalışıyor, ancak Asynchronous Timewarp teknolojisi, atlanan frameleri gizlemek için iyi bir iş çıkarıyor. RX 580'in genel olarak önemli ölçüde daha hızlı olduğu, ancak GTX 1060'dan daha fazla frame-time tutarsızlığı sergilediği, yani Async Timewarp Blending’in bazı sahnelerde o kadar etkili olmadığı anlamına geliyor. Ayrıca ilginç olan, kullandığımız grafik kartlarından bağımsız olarak frame hızının önemli ölçüde düşebileceği birçok ara sahnede CPU’ya bağlı görünmemdi.
Half-Life: Alyx, deneyimlenmesi gereken bir şaheser.
Kaynak :
https://store.steampowered.com/app/546560/HalfLife_Alyx/
https://store.steampowered.com/app/823500/BONEWORKS/
https://www.eurogamer.net/articles/digitalfoundry-2020-half-life-alex-tech-analysis
